Ik moest even zoeken, want ze lag op de knieën voor een paddenstoel en de kleuren op de muur kwamen ook terug als vlekken op haar werkkleding en haar handen. Ze ging als het ware op in het tafereel.

Al een jaar of vijf geleden heb ik al eens een praatje met haar gemaakt toen de bezig was met het schilderen van het logo op de achterzijde van het scoutingsgebouw. Daarna heeft ze Lemelerveld versierd met muurschilderingen in de Brugkerk, bij Sprankel! en wellicht binnenkort de brandweer.

Als ze een keer bezig is vergeet ze de tijd kan ze uren bezig zijn. In een week tijd van volle dagen tovert ze een prachtig tafereel op de wanden. Vol bewondering kijk ik hoe ze bezig is aan haar creatie. De brug met de kabouter daarop moet nog aangelegd worden en de paddenstoelen moeten wat vervagen zodat het geheel een wat mysterieuze, sprookjesachtige uitstraling krijgt….. je moet het maar bedenken! Ik durf best wel te bekennen dat ik stik jaloers ben op mensen met dit talent: vanuit het niets iets moois maken. Uit een paar verfbussen zo’n prachtig kunstwerk toveren. Het heeft een paar dagen geduurd, voordat zij zelf tevreden was over haar kabouters maar nu is Natuurlijk Heidepark een echt kunstwerk rijker. En kan ze weer een onderwerp toevoegen aan haar inmiddels indrukwekkende lijst muurschilderingen.

Chantal bedankt voor het leuke gesprek en de mooie creatie en veel succes met het ontwikkelen van je talent. Natuurlijk Heidepark en al zijn vrijwilligers zijn trots op jou, getuige ook de vele lovende reacties in de groepsapp. Het ga je goed.

Tekst: Willem van Trui.
Foto’s en video: Hans Heerink.